Arrosticini op de Campo Imperatore

Een van de regionale specialiteiten van de wondermooie regio Abruzzo in Centraal-Italië, zijn de 'arrosticini' of spiesjes van geroosterd schapenvlees. Ze staan in vele lokale restaurants op de menukaart, maar wij proefden ze verleden maand op een wel heel bijzondere locatie.

Langs bochtige wegen en oogstrelende vergezichten klimmen we 2000 meter hoog naar de Campo Imperatore, een immense vlakte met als bijnaam 'klein Tibet'. Eenmaal aangekomen worden we overweldigd door de pracht van uitgestrekte bergweiden en ruige landschappen. In de verte zien we hordes half-wilde paarden en herders die hun schapen hoeden, dichterbij genieten grazende koeien van de gezonde berglucht en het knapperige gras. Ongerepte natuur, puur, onaangeroerd.


Plots worden we verplicht om enkele minuten te stoppen. Een koe steekt rustig de straat over om zich bij de kudde te vervoegen. Het is tijd om zelf wat frisse lucht op te snuiven. Als we uit de wagen stappen, komt een vredige stilte ons tegemoet. Het enige wat we horen is het klingelende geluid van koebellen. Het wordt ons meer en meer duidelijk waarom deze plek in de jaren zestig zo gegeerd was als decor voor vele spaghettiwesternfilms.


Temidden van dit adembenemende natuurschoon staan enkele houten huisjes. Volgens een plaatselijke bewoner werden ze speciaal gebouwd voor de opnames van de spaghettiwesterns en deden ze later dienst als rustplaats voor de herders. Aan een van de hutten staan menige auto's en moto's geparkeerd. Ook wij zetten onze wagen aan de kant. Rondom de hut doorbreekt een levendige mensenmassa de eenzaamheid van de natuur. Dit is Ristoro Mucciante, een originele macelleria (slager) die in de wijde omgeving bekend is om zijn uitstekende producten, maar nog meer om de vermakelijke culinaire atmosfeer die er hangt. 


We gaan binnen en plaatsen onze bestelling aan de toonbank. Je kunt hier heerlijke gastronomische specialiteiten kopen zoals vlees (bistecche, salsicce, costolette of arrosticini), kaas, brood en lokale wijn. Probeer zeker de arrosticini, ook wel rustelle, arrustelle of rostelle in de plaatselijke dialecten. Deze spiesjes van schapenvlees zijn een typische delicatesse van Abruzzo en worden nog altijd op traditionele manier gemaakt. De slager snijdt het vlees in blokjes van ongeveer 1 cm en steekt een combinatie van mager vlees en vet aan een stokje van 25 à 30 cm. Het vet zorgt ervoor dat de spiesjes mals blijven en geeft aan het vlees haar specifieke smaak. Een vetpercentage van 25% zou ideaal zijn.


Naast de hut staan koperen barbecues (rustillire of fornacella) waarop je de arrosticini kunt bakken. De smalle en lange barbecues zijn speciaal gemaakt voor de spiesjes van 25 à 30 cm. Op de tafels naast de barbecues staan pakken zout om het vlees te kruiden. Meer dan zout heeft dit kwaliteitsvlees dan ook niet nodig. Sommige 'collega-bakkers' roosteren ook wat brood op de barbecue. Geserveerd met een scheutje olijfolie smaakt dat heerlijk bij het vlees. 


Na een tiental minuutjes zijn onze spiesjes klaar. De houten picknick-tafels zijn ondertussen al druk bezet. s' Zondags komen vele Italiaanse families hier picknicken, vaak gepakt en gezakt met tafelmateriaal en koelboxen vol met lekkers voor een uitgebreide pranzo (lunch). Het is dan ook een bijzondere culinaire belevenis.


Al gauw vinden we een aangenaam plekje aan een van de tafels. Eindelijk kunnen we beginnen smullen van onze arrosticini. En ze zijn werkelijk 'da leccarsi i baffi', om de vingers bij af te likken. Mals, sappig en boordevol smaak. Met daarbij een stukje brood, een lekker glaasje Montepulciano d'Abruzzo en een adembenemend uitzicht voelen we ons allebei de koning te rijk. Dit is Abruzzo, dit is genieten, dit is leven en beleven!

Reacties